به قلم : حسین سیف ( امیر )

چگونگی شکل‌گیری گروه ابوذر:

گروه انقلابی ابوذر نهاوند در آبان سال ۱۳۵۱ به پیشنهاد بهمن منشط و با استقبال سایر اعضا همچون ولی‌الله سیف، عباد الله خدا رحمی، روح‌الله سیف، حجت‌الله عبدلی و ماشاءالله سیف تشکیل شد.

اعضای این گروه دانش‌آموزان دبیرستانی بودند و تحت‌تأثیر تعالیم دینی و مذهبی مراجع و معلم خود حاج محمد طالبیان تشکیل شدند.

ازآنجایی‌که تشکیل این گروه سری و مخفی بود، لذا افراد کمی از تشکیل و نحوه فعالیت آن تا قبل از دستگیری اطلاع داشتند.

اما زمان شکل‌گیری این گروه همزمان بود با ایامی که بهائیان ، آزادانه به تبلیغ آئین خود می‌پرداختند و در این راستا مبلغانی را به نقاط مختلف کشور می‌فرستادند.

اهداف تشکیل گروه ابوذر:

آن‌طور که در وصیت‌نامه این شهدا آمده است و آنگونه که نزدیکان واقوام این شهدا می‌گویند؛ اینان هدف از این حرکت انقلابی خود را امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، مبارزه با بیداد و ظلم و ستم، مبارزه با فقر و بدبختی و جلوگیری از نفوذ بهائیت در کشور و گسترش دین اسلام عنوان کرده‌اند.

مرام نامه گروه ابوذر:

اعضای این گروه با خود عهد کرده بودند که از دروغ، غیبت و تهمت اجتناب کنند و هرگز غذاهای لذیذ و میوه نخورند و کمک به افراد نیازمند در هر شرایط را مد نظر قرار دهند.

احیای امر به معروف و نهی از منکر، چند ساعت مطالعه غیر درسی، یک ساعت بررسی مطالب روزنامه و جمع‌آوری مطالب لازم، یک ساعت تفکر درباره مسائل سیاسی، بررسی اعمال روزانه و انتقاد از خویش و در نظر گرفتن همه مسائل امنیتی از دیگر برنامه‌های گروه ابوذر بود.

ساده‌زیستی و کمک به محرومین و فقرا از جمله آرمان‌های اعضای گروه بود و مهمترین ویژگی آنها کمک به دیگران بود.

بازتاب فعالیت گروه ابوذر:

اقدامات گروه ابوذر محدود و محلی بود و صرفاً در حد انجام برخی عملیات‌های ضد تبعیض و فساد در شهرستان نهاوند محدود می‌شد، اما دستگیری و اعدام اعضای گروه، به یک موضوع ملی و یک خبر جهانی تبدیل شد به‌گونه‌ای که اخبار مربوط به آن، حتی در سطح رادیوها و خبرگزاری‌های معتبر خارجی انعکاس یافت.

درحقیقت گروه ابوذر پس از تجربه فعالیت‌ها و جلسات مذهبی - اعتقادی در راستای تبلیغ دینی‌، به این نتیجه رسیدند که تا زمانی که وارد مرحله مبارزه مسلحانه با رژیم نشوند، نخواهند توانست اقدام بنیادی و مؤثری در راستای اضمحلال حاکمیت وقت و زمینه‌سازی برای حکومت آرمانی اسلامی انجام دهند و ازاین‌رو به‌تدریج از نظارت و کنترل محرکان و مبلغان اولیه مذهبی - سیاسی خارج شدند و گام در مسیر عملیات مسلحانه گذاشتند.

انگیزه اصلی عملیات خلع سلاح وتهیه سلاح برای گروه بود و آنها راههای مختلفی را برای به‌دست‌آوردن اسلحه آزمودند اما هیچ‌کدام از آنها نتیجه‌ای نداشت.

سرانجام بدین منظور به خلع سلاح پاسبان شهربانی قم در تیرماه سال ۱۳۵۲ اقدام کردند اما این عملیات به شناسایی و دستگیری اعضای آن منجر شد.

اعضای گروه ابوذر در زندان پهلوی: در زندان به‌رغم شکنجه‌های بسیار توسط ساواک، بعضی از اعضای گروه مقاومت سرسختانه‌ای از خود نشان دادند چنان‌که بهمن منشط، از اعضای اصلی گروه، تا آخرین لحظه حیات خود به رژیم پهلوی می‌تاخت و کوچک‌ترین ضعفی از خود نشان نداد.

به هر صورت سرانجام در آبان‌ماه ۱۳۵۲، پس از بازجویی‌های مکرر و تکمیل پرونده‌ها، نخستین دادگاه اعضای گروه تشکیل شد و سرانجام در روز سی‌ام بهمن ۱۳۵۲ حکم اعدام شش نفر از آنها (عبادالله خدا رحمی، بهمن منشط، حجت‌الله عبدلی، ماشاءالله سیف، روح‌الله سیف و ولی‌الله سیف) به اجرا در‌آمد و آنها رأس ساعت پنج ونیم صبح روز مذکور درپادگان جمشیدیه تهران تیرباران شدند.

رژیم منحوس پهلوی تا جایی که توانست سعی نمود، جریان دستگیری، محاکمه و شهادت گروه ابوذر را بی‌سروصدا و پنهانی صورت دهد؛ زیرا از اقرار به گسترش مبارزات ضد رژیمی در میان توده‌های مردم بیم داشت به همین خاطر، از جریان دادگاه‌ و محاکمه آنها هیچ خبری در رسانه‌ها منعکس نشد و تنها برخی روزنامه‌های دولتی نوشتند « شش خرابکار تیر باران شدند» !!

اجساد مطهر شهدای گروه ابوذر تحویل خانوادها نشد و به‌صورت پنهانی در بهشت‌زهرای تهران به خاک سپرده شدند.

با تلاش‌های فراوان در سال ۱۳۵۷ قبور مطهر این شهدا شناسايي گردید و در سال ۱۳۷۷طبق وصیت این شهدا و باموافقت مقام معظم رهبری به زادگاهشان نهاوند منتقل ودر گلزار شهدای باغ بهشت در کنار شهدای دفاع مقدس و معلم شهید خود حاج محمد طالبیان آرمیدند.... یادشان گرامی